- 4 października 2024
Przebarwienia skóry mogą być objawem poważnych chorób.
Skóra zmienia kolor na skutek wysokiego stężenia melaniny. Istnieje kilka czynników, które zwiększają prawdopodobieństwo pojawienia się przebarwień. Łupież pstry, plamy na skórze pojawiają się w miejscach oparzeń słonecznych, średnica dochodzi do 10 milimetrów. Istnieje możliwość zmiany koloru skóry pod pachami. Czasami powodem jest patologiczna krzepliwość krwi, zapalenie naczyń o charakterze przewlekłym lub nowotwory typu łagodnego i złośliwego. Na pojawienie się przebarwień wpływ ma też chora wątroby. Czasami jest to blizna po leczeniu chirurgicznym, oparzenia skóry. Z kolei piegi, pojawiają się przy wysokim stężeniu pigmentu melaniny w organizmie. Niekiedy powodem jest po prostu starzenie się skóry.
Czasami jest to plamka pigmentu, która oznacza zmieniony kolor obszaru skóry, Z kolei roseola to zapalenie o małej średnicy. Rumień to zaczerwienienie obszaru skóry o podwyższonej temperaturze ciała, o średnicy powyżej 10 milimetrów. Grudka - formacja o średnicy mniejszej niż 10 milimetrów, która unosi się nad skórą.
Pomimo tego, że taka wada estetyczna najczęściej nie wpływa na zdrowie, nie wpływa na zdolność do pracy i może nawet nie przyciągać uwagi innych, dla wielu osób jest przyczyną poważnego dyskomfortu psychicznego. Usuwanie przebarwień jest możliwe przy wykorzystaniu promieni UVB. Promienie UVA poprzez wchłanianie, odbijanie i rozpraszanie przenikają do skóry właściwej z mniejszymi stratami - 20–30%, a około 1% całkowitej energii dociera do tkanki podskórnej. Z kolei selektywna terapia fototermiczna opiera się na zasadzie selektywnej fototermolizy tkanki biologicznej zawierającej chromofor - substancję pochodzenia naturalnego lub sztucznego o wysokim współczynniku absorpcji wynoszącym promieniowanie świetlne. Biofizyczny mechanizm fototermolizy polega na następującej sekwencji procesów zachodzących pod działaniem światła pulsacyjnego (w tym lasera) w części tkanki biologicznej zawierającej chromofor. Następuje przekształcenie pochłoniętej energii świetlnej w energię wewnętrzną z uwolnieniem ciepła w tej części tkanki biologicznej oraz nagrzanie tej części tkanki biologicznej przez uwolnione ciepło do progowej temperatury lizy (koagulacji-destrukcji).
Przy prawidłowym doborze wymienionych parametrów, określone wymagania zapewniają koagulację zawierającej chromofor części tkanki biologicznej bez termicznego uszkodzenia reszty tkanki biologicznej, w której ten chromofor nie występuje. O wyniku decydują bezpośrednio wysokie moce (gęstość energii). Im wyższa zastosowana moc, tym lepszy wynik. Jednocześnie duże znaczenie mają technologie przesyłu energii (wysoka moc może być przesyłana tylko wtedy, gdy dostępne są technologie bezpieczeństwa).
